ဘာရယ္မဟုတ္
အေတြးေတြကို လႊတ္ထားဘူးတယ္။
ဘာရယ္မဟုတ္
ဘ၀ကိုလည္း ေရဆုန္ေမ်ာခဲ့ဘူးတယ္။
ဘာရယ္မဟုတ္
ဘ၀ကို ေရဆန္ျပန္တက္ခဲ့ျပန္တယ္။
ဘာရယ္မဟုတ္
အစအဆံုး မ႐ွိတဲ့လမ္းဆိုၿပီး
မ်က္စိမိတ္ကာ ေလွ်ာက္ခဲ့ဘူးတယ္။
ဘာရယ္မဟုတ္
အမွားေတြကို အမွန္လို႔လက္ခံခဲ့တယ္။
အမွန္တရားက ငါ့ကိုမ်က္မုန္းက်ိဳးခဲ့တယ္။
ဘာရယ္မဟုတ္
အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ဘူးတယ္။
အခ်စ္က စြန္လႊတ္သြားမွ ႏိုးထမိတယ္။
No comments:
Post a Comment